فرش ابریشم، انتخاب خاص لوکس پسندان!

فرش یکی از مهم ترین عوامل موجود در دکوراسیون داخلی ما محسوب می شود، فرش های ایرانی در انواع و اقسام مختلف برای فضاهای گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. انتخاب یک فرش خوب می تواند نقش موثری در زیبا سازی فضای دکوراسیون ما داشته باشد، امروز می خواهیم گونه ی محبوب تر فرش، یعنی فرش ابریشم در دکوراسیون داخلی را بررسی کنیم با ما همراه باشید.

فرش ابریشم مناسب برای کدام سبک است؟

وقتی صحبت از یک فرش ابریشمی می شود همه ی ما ناخود آگاه آن را کالایی لوکس و متناسب با دکوراسیون به سبک کلاسیک تصور می کنیم. باید بگوییم که در واقع این تصور بسیار درست است. در تمام دنیا برای یک فضایی با سبک و سیاق کلاسیک فرش ایرانی بهترین گزینه محسوب می شود و نوع  ابریشم آن بهترین گزینه ی برای فضای کلاسیک محسوب می شود.

تابلو فرش های ابریشمی

فرش ها به خصوص فرش های ابریشمی می توانند به شکل های مختلفی در دکوراسیون داخلی خانه حضور پیدا کنند. آن ها می توانند فرش های ایرانی باشند که بر روی زمین می نشینند و کف خانه را به تابلوی هنری زیبا و فاخری تبدیل می کنند، یا می توانند گلیم ها و جاجیم هایی باشند که تبدیل به کوسن و پوف های می شوند و زیبایی اصیل ایرانی را مهمان خانه می کنند.

حتی می توانند تابلو فرش هایی باشند که منظره های زیبایی را به تصویر کشیده اند و بر دیوار خانه نشسته اند.

تفاوت جنس نخ خواب ابریشم یا اکریلیک

مدت هاست که فرش های ابریشم جای خود را در خانه های ایرانی پیدا کرده اند و نکته ای که باید بدانید این است که در فرش ماشینی از الیاف طبیعی استفاده نمی شود و تمام الیاف به کار رفته مصنوعی هستند. هرکدام از فرش های ابریشم یا اکریلیک مزایا ومعایب خود را دارند. فرش های اکریلیک معمولا زیر دست پرتری دارند و از قدیم در منازل ایرانی مورد استفاده قرار می گرفتند.

بزرگترین ایراد فرش های اکریلیک پرزدهی این فرش ها و تاحدی حساسیت زا بودن آن ها است، اما فرش های ابریشم علاوه بر این که کاملا ضد حساسیت هستند. رنگ و ظاهر بهتری دارند و به طور قابل ملاحظه ای زیباتر می باشند.

معمولا کارخانجات غیر معتبر به جای استفاده از الیاف ابریشم مصنوعی (پلی استر) یا اکریلیک از پلی پروپیلن استفاده می کنند که قیمت بسیار نازل تری در مقابل ابریشم و اکریلیک دارد. تنها راهی که می توانید متوجه شوید در نخ خواب فرش پلی پروپیلن استفاده شده، این است که مقداری پرز فرش را به آزمایشگاه برده و آن را آزمایش کنید.

فرش ابریشم مناسب برای کدام فضا

فرش های ابریشمی به دلیل جنس لطیف و ارزش بالایی که دارند غالبا برای فضاهایی مانند پذیرایی و نشیمن مورد استفاده قرار می گیرند و برای فضاهای مانند اتاق کودک و فضاهای پر رفت و آمد مورد استفاده قرار نمی گیرد، بهتر است برای این فضاها از جنس های ساده تر که قابلیت شست و شو بهتری دارند و در شست و شو فرش ها آسیب کمتری می بینند استفاده نمایید.

روش های شست و شوی فرش ابریشم

فرش ابریشم به لحاظ بافت لطیف خود غالبا حساس تر سایر فرش ها می باشد و نمی توان با آن ها مانند سایر فرش های ماشینی و یا دست بافت های پرزدار رفتار کرد.

نوشیدنی های که با سرطان مبارزه می‌کنند

یکی از بیماری های مهلکی که متاسفانه امروزه بسیار گسترش پیدا کرده و شنیدن نام آن هم می تواند ترسناک باشد، سرطان است. بیماری که انواع مختلفی دارد و سالانه میلیون ها نفر را به کام مرگ می کشاند. عوامل وراثتی تاثیر زیادی در بروز این بیماری دارند، اما نباید تاثیر تغذیه را به عنوان عاملی مهم در ابتلا و پیشگیری از آن نادیده گرفت.

 سلول های سرطانی همیشه در بدن وجود دارند، اما رشد و تکثیر آن ها به خود ما، عادت ها و نوع تغذیه مان بستگی دارد. سرطان انواع متعددی دارد و واکنش و متاستاز آن در هر بدن متفاوت است؛ مهم این است که در جنگ بین سرطان و بدن، طرف بدن را بگیرید و به سلول های سرطانی مجال رشد ندهید. چند نوشیدنی مفید و طبیعی را معرفی می کنیم که خواصی ضدسرطانی دارند و حالت اسیدیته بدن را کاهش می دهند.

آب هویج، سیب و اسفناج

هویج و اسفناج دارای ویتامین های A، E و B و مواد مغذی مانند کلسیم هستند که برای بدن بسیار مفید و برای پیشگیری از رشد سلول های سرطانی فوق العاده اند. برای اینکه از سرطان دور بمانید، مخلوطی از هویج سیب و اسفناج را بنوشید.

یک عدد هویج خردشده، دو لیوان آب، نصف عدد هویج خرد شده، دو لیوان آب، نصف عدد آب لیموترش، نصف عدد سیب و چند برگ اسفناج را داخل مخلوط کن بریزید تا یکدست شود. اگر ترکیبات زیاد غلیظ باشد می توانید مقداری آب به آن اضافه کنید تا رقیق تر شود.

نوشیدنی کلم

کلم برگ سرشار از ترکیبات مغذی زیادی مانند پروتئین، کربوهیدرات، منیزیم، پتاسیم و ویتامین C است که می تواند در ترکیب با دیگر سبزیجات شما را در برابر سرطان ایمن کرده و بدن تان را تقویت کند. برای تهیه این نوشیدنی ویژه، کافی است سه تا چهار برگ کلم و نیم لیتر آب را مخلوط کنید. برای کاهش طعم تلخ این نوشیدنی، کافی است نیم تا یک لیوان آب هویج به آن اضافه کنید. اگر جزو طرفداران بروکلی هستید نیز می توانید از این کلم فوق العاده مفید در ترکیب نوشیدنی خود استفاده کنید.

نوشیدنی سبز

یکی از سبزیجات فوق العاده برای پیشگیری از سرطان، کلم است و می توان از آن نوشیدنی های متفاوتی تهیه کرد تا با رساندن مواد مغذی به بدن مانع از تشکیل سلول های سرطانی و تکثیر آن ها شود. سه برگ کلم، دو برگ اسفناج و اگر تمایل داشتید چند تکه بروکلی را با آب سه عدد پرتقال میکس کنید. استفاده از بروکلی اختیاری و بستگی به ذائقه خودتان دارد. این نوشیدنی را ناشتا میل کنید تا خواص آن به خوبی جذب بدن شود.

آب گوجه فرنگی

«لیکوپن» یکی از ترکیبات بسیار مفید برای پیشگیری از رشد و تکثیر سلول های سرطانی است که در آب گوجه فرنگی یافت می شود. آب گوجه فرنگی حاوی خواص آنتی اکسیدانی بالایی بوده و یکی از منابع غذایی فوق العاده لیکوپن است.

پنج عدد گوجه فرنگی خرد شده، یک ساقه کرفس، یک عدد خیار، چند برگ ریحان و مقداری فلفل و نمک را در مخلوط کن ریخته و مخلوط کنید. این نوشیدنی را روزی یک بار بنوشید تا خواص آن شما را از شر بیماری ها دور کند.

آب سیب، هویج و زنجبیل

یک نوشیدنی تهیه شده از سیب و هویج و زنجبیل برای کاهش سلول های سرطانی بسیار موثر است. زنجبیل یک ماده غذایی ضدسرطان است، به همین دلیل نیز استفاده از آن توصیه می شود. نوشیدنی تهیه شده از این مواد غذایی، انرژی خوبی به بدن رسانده و خواص ضدالتهابی، آنتی اکسیدانی و آرام بخشی دارد.

پنج عدد سیب، سه عدد هویج و مقداری زنجبیل تازه و خرد شده را رنده کنید. حواس تان باشد که میزان کمی زنجبیل کافی است، چون طعم آن تند است. تمام مواد را داخل مخلوط کن بریزید تا یک نوشیدنی یکدست حاصل شود.

فراموش نکنید...

تاثیر این نوشیدنی ها در آنتی اکسیدان ها و ترکیبات کاهنده حالت اسیدیته بدن موجود در آن هاست. نتایج بررسی های متعدد که در خصوص سرطان و روش های پیشگیری و درمان آن انجام شده، نشان می دهد هرچه حالت اسیدیته خون بالاتر باشد، امکان ابتلا به سرطان افزایش پیدا می کند. در نهایت توصیه می شود سیر خام را به برنامه غذایی تان اضافه کنید. این ماده غذایی اثرات فوق العاده ای داشته و نه تنها در درمان سرطان بلکه برای مقابله با انواع بیماری ها ماننددیابت نیز موثر است.

با طب سنتی درد مفاصل را به زانو درآورید

وقتی درد مفاصل شروع می شود دوست دارید هرچه زودتر التیام پیدا کنید، اما شاید دوست نداشته باشید مسکن مصرف کنید، مخصوصا اگر نگران عوارض جانبی و تداخلش با دیگر داروها باشید. و یا شاید هم داروها به تنهایی نمی توانند کمکتان کنند، پس باید به فکر یک درمان غیر دارویی باشید. یخ و گرما عالی هستند، اما تنها انتخابتان هم نیستند. در ادامه ۷ روش طبیعی که می توانید با کمکشان التهاب را از بین ببرید و التیام پیدا کنید به شما معرفی می نماییم.

از سوزن ها کمک بگیرید

تحقیقات نشان داده طب سوزنی می تواند تا حدودی به بهبود درد آرتروز کمک کند. در تحقیقات دیگری که سال ۲۰۱۳ انجام گرفن محققان به این نتیجه رسیدند که این درمان جایگزین درد و گرفتگی را در افراد مبتلا به فیبرومالژیا بهبود می بخشد. پس اگر با سوزن ها مخالف نیستید می توانید به یک متخصص برای انجام این درمان مراجعه کنید، فقط به خاطر داشته باشید که در صورت نتیجه گرفتن باید مرتب پیگیر مراجعات بعدی باشید.

تنی به آب بزنید

شنا کردن، ایروبیک آبی، و دیگر فعالیت های مربوط به آب می توانند بدون شدت بالا انعطاف و قدرت را بالا ببرند. تحقیقات نشان داده ورزش در آب می تواند درد را کاهش دهد و عملکرد فیزیکی را در افرادی که مبتلا به آرتروز اندام تحتانی هستند بهبود بدهد. همچنین در سال ۲۰۱۵ محققان هلندی به این نتیجه رسیدند که یک دوره ورزش آبی ۴۵ دقیقه ای به کاهش درد استئوآرتریت زانو کمک می کند.

تندش کنید

کپسایسین، ماده ای است در فلفل که باعث تندی آن است، این ماده در کرم و پمادهای تسکین دهنده درد نیز به کار می رود. کپسایسین به صورت موقت باعث تغییر مسیر اعصاب می شود بنابراین در مفاصل احساس درد نمی کنید. تحقیقات نشان داد ۸۰ درصد از کسانی که مبتلا به آرتریت روماتوئید بودند بعد از چهار مرتبه استفاده از کرم کپسایسین به مدت دو هفته دردشان تسکین پیدا کرد.

در نظر گرفتن مکمل

استفاده از گلوکوزامین و کندرویتین سولفات ( هر دو در غضروف انسان یافت می شوند ) برای تسکین درد و ورم مربوط به آرتروز شایع است. نتایج تحقیقات روی تاثیر گذار بودنشان پیچیده است، اما در سال ۲۰۱۵ محققان دریافتند این ترکیب در افرادی که آرتروز زانو دارند باعث کاهش درد و بهبود عملکرد شده است. استفاده از این مکمل هیچ خطری ندارد، پس ارزش یکبار امتحان کردن را خواهد داشت.

از ماهی ها کمک بگیرید

بر هیچکس پوشیده نیست که اسید چرب های امگا ۳ از جمله مکمل های روغن ماهی، دارای خواص ضد التهابی هستند. ثابت شده که این مکمل ها همچنین می توانند درد مفاصل را تسکین دهند. در یک تحقیق که سال ۲۰۱۵ توسط محققان تایلندی انجام گرفت مشخص شد افرادی که آرتروز زانو داشتند و به مدت ۸ هفته روزانه از مکمل ۱۰۰۰ میلی گرم روغن ماهی استفاده می کردند دردشان کاهش پیدا کرد و به مرور عملکردشان نیز بهتر شد. دیگر تحقیقات نیز نشان داده افزایش مصرف امگا ۳ در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید احتیاجشان به  داروهای ضد التهابی غیر استروئیدیرا کاهش داده.

از هنرهای رزمی باستانی کمک بگیرید

تمرین تای چی روشی است که می توانید با کمترین فشار عضلات اطراف مفصل ها را قوی کنید و دامنه حرکاتتان را افزایش دهید. تحقیقات نشان داده ۱۲ هفته تمرین تای چی علائم درد، گرفتگی، و عملکرد فیزیکی را در افراد مبتلا به آرتروز بهبود می بخشد.

گرمش کنید

آرتروز زانو دارید؟ پوشاندن مفصل قبل از خواب می تواند به کاهش ورم و ناراحتی کمک کند، همچنین این کار از خوردن زانوها به یکدیگر هنگام خواب نیز پیشگیری می کند. در طول روز نیز می توانید از یک زانو بند طبی استفاده کنید، این کار محافظت از زانو را افزایش می دهد و هنگام راه رفتن توازن زانوها را بهبود می بخشد. در نتیجه روز ها و شب ها درد کتری حس می کنید.

تناسب اندام سلبریتی ها به قیمت مرگ!

بعضی اوقات آن‌قدر ظاهر برای افراد مهم می‌شود که قید سلامت‌شان را می‌زنند، چراکه برخی‌ها آن‌قدر به اندام و وزن خود حساس می‌شوند که برای حفظ تناسب‌اندام‌شان تا پای مرگ هم می‌روند. البته باید به این نکته هم اشاره کرد که این اتفاق برای افرادی رخ می‌دهد که از نظر سلامت روان دچار اختلال آن هم از نوع خوردن شده‌اند. شاید بارها با این اخبار مواجه شده باشید که فلان بازیگر  مشهور هالیوودی به بیماری آنورکسیا یا برعکس پرخوری عصبی یا همان بولیمیا مبتلا شده است. 

البته اختلال خوردن ممکن است برای هر فردی به‌وجود بیاید اما بین افراد مشهور و بازیگران هالیوودی شیوع بیشتری دارد؛ چراکه حرفه‌شان به‌گونه‌ای است که تناسب‌اندام یکی از ابزارهای کاری‌شان است و اگر با مشکلی در این زمینه مواجه شوند ممکن است برای مدتی یا حتی همیشه شغل‌شان را از دست بدهند. در ذیل به چند فرد مشهور که به اختلال خوردن دچار شده‌اند، اشاره کرده‌ایم. بین این چهار نفر یک نفر به‌نام ایزابل کارو  بر اثر بیماری آنورکسیا جان خود را از دست داده است. برای همین شاید خواندن سرگذشت آنها بتواند درس عبرتی برای دیگران باشد. 

جسیکا آلبا

در دنیای بازیگران  هالیوودی، ابتلا به پرخوری و بی‌اشتهایی عصبی بسیار رایج است. جسیکا آلبا جزو اولین نفراتی بود که قبول کرد با مشکلات بیماری آنورکسیا در حال مبارزه بوده است. او از اندام خود بسیار ناراضی بود اما زمانی که مشکل خود را به رسانه‌ها اعلام کرد ازسوی اجتماع پیام‌هایی دریافت کرد که زندگی‌اش را تحت‌تاثیر قرار داد. جسیکا آلبا از علت ابتلا به این بیماری می‌گوید: «همه در خانواده من بسیار سنگین‌وزن بودند و می‌خواستم نسبت به خانواده‌ام از سلامت بیشتری برخوردار باشم؛ برای همین از 12سالگی خودم آشپزی را شروع کردم، اما درگیری که من با بدنم داشتم ادامه پیدا کرد تا جایی که برایم مشکل‌ساز شد. 

در زمانی که برای فیلم دارک انجل (Dark Angel ) آماده می‌شدم این مشکلات شدت پیدا کرد، اما زمانی متوجه اشتباه شدم که در فیلم Fantastic Four نقش‌آفرینی می‌کردم و همچنان با ظاهر و اندامم مشکل داشتم تا جایی که 100پوند از وزنم را از دست می‌دهم. بعد از آن این حقیقت را پذیرفتم که به بیماری اختلال خوردن دچار هستم، اما این مشکل سراغم آمد که با بالا رفتن سن و بعد از  ازدواج بدنم از یک دختر به یک زن تغییر کرد و باعث شد چربی‌هایی در برخی نواحی بدن ظاهر شود. این رویداد برایم عجیب و ترسناک بود.»

---

هیلاری داف

هیلاری داف زمانی به مشکل اختلال خوردن دچار شد که چندین بازیگر دیگر هم از این مشکل رنج می‌بردند، اما آن زمان هیلاری به‌دلیل این مشکلش مرکز توجه قرار نگرفت. داف می‌گوید: «من بین سنین 17 تا 19سال بسیار لاغر بودم. نمی‌دانم چه مسئله‌ای باعث شده بود تا من آن‌قدر ترکه‌ای شوم. من آن زمان چیزی جز سبزیجات آبپز و مرغ گریل شده نمی‌خوردم. آن زمان گردشگری هم می‌کردم. به عقیده من زمانی که بدن به موادی نیاز دارد اما ما از آن دریغ می‌کنیم می‌تواند  خطرناک باشد. اما من نسبت به این مسئله  بی‌توجه بودم. در سال 2005، یکصد پوند از وزنم را کم کردم و خواهرم آن زمان از من پرسید «چرا با خودت این‌قدر بد هستی؟!» این جمله خواهرم مثل یک بیداری بود. برای همین سعی کردم با اندامم کنار بیایم. الان دیگر تصمیم دارم به‌جای شمردن میزان کالری‌های دریافتی در روز، غذاهای سالم بخورم و به‌جای کالری به سالم بودن و مفید بودن غذا اهمیت بدهم.» 

---

ایزابل کارو

ایزابل کارو بازیگر و مدل فرانسوی یکی دیگر از افرادی بود که به‌ مشکل بی‌اشتهایی عصبی مبتلا شده بود. این مدل و بازیگر در 28سالگی درگذشت و تنها علت مرگ او ابتلا به بیماری آنورکسیا بود. او از 13سالگی به‌طور نهفته به این بیماری مبتلا شده بود و با افزایش سن این بیماری هم شدت پیدا کرد. در زمان مرگ با قد 160سانت فقط 31کیلوگرم وزن داشت. او سعی می‌کرد با کم‌خوری‌های افراطی جسم خود را لاغر نگه دارد تا جایی که عدم تغذیه درست باعث شد براثر ضعف سیستم ایمنی جان خود را از دست بدهد.

 کارو در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها گفت: «این اندامی است که از آن متنفرم. درباره بیماری‌ام صحبت می‌کنم تا دختران جوان و دست‌اندرکاران مد در سراسر دنیا متوجه شوند که دیکتاتوری لاغری تا چه اندازه وحشتناک است. لاغری بیش از حد باعث مرگ می‌شود و لاغری یعنی همه چیز غیر از زیبایی. من می‌خواستم رنج خودم را فریاد بکشم.»

---

پرنسس دایانا

کتابی منتشر شد که مضمون آن در‌مورد زندگی پرنسس دایانا بود. در این کتاب اشاره شده بود که دایانا به بیماری پرخوری عصبی مبتلا بوده است. در نوامبر سال1982، از طرف کاخ سلطنتی اعلام شد که دایانا در سلامت کامل به‌سر می‌برد. او دچار پرخوری عصبی، آنچنان که در برخی روزنامه‌ها چاپ شده بود، نبود. دایانا حتی قبل از ازدواج هم به‌نظر می‌رسید که لاغر شده است. مردم تصور می‌کردند او فقط خیلی خسته است یا بزرگ‌تر می‌شود ولی درواقع دایانا داشت بیمار می‌شد.

 او زیاد غذا می‌خورد بعد خودش را به حال تهوع می‌انداخت. شب‌ها دیر‌وقت سراغ یخچال می‌رفت و غذای مفصلی می‌خورد. کیک و شکلات می‌خورد و بعضی اوقات چند‌بار در روز حالش به‌هم می‌خورد. ابتدا چون غذایی در بدنش نمی‌ماند ضعیف به‌نظر می‌رسید اما بالاخره یاد گرفت بیماری‌اش را پنهان کند درنتیجه سرحال به‌نظر می‌رسید، اما بعد از مدتی به پزشک مراجعه کرد و پزشک سریع بیماری دایانا را تشخیص داد. دایانا درمورد بیماری‌اش شروع به کتاب خواندن کرد و هر هفته پزشکش او را معاینه  می‌کرد. بعد از گذشت 6‌ ماه او آدم دیگری شد.

گفتگوی خواندنی با فعال ترین ترنس ایران

ترانه آرام 11 سال است که تغییر جنسیت داده و حالا در زمینه بازیگری فعالیت می کند و همچنان جزو فعال ترین ترنس های ایران است.

با وارد شدن به آپارتمان کوچک ترانه انگار وارد خانه آدمی می شوم که کلکسیون پروانه های رنگی دارد. پروانه هایی که یک روز مثل خودش بوی پیله بودند و بعد از مدتی مجالس برای پروانگی پیدا کرده اند. برای همه ترنس ها این پروانه شدن، دیر و زود دارد اما سوخت و سوز ندارد! ترانه بیشتر از 6 سال قبل مهمان سرنخ بود و حالا بعد از این همه وقت، ملاقات دوباره من برای انجام مصاحبه با ترانه در آپارتمانش شروع می شود.

خانم تر شدم!
«اون موقع که با هم مصاحبه کردیم، روی پله 6 وایساده بودم، الان روی پله دوازدهمم! خیلی زود می رسم به پله بیستم.» راست می گوید: دیگر خبری از آن رنگ موهای تند و آراش های غلیظ نیست، عکس هایش را اغراق شده به دیوار نکوبیده، انگار دیگر دلیلی نمی بیند که چشمان خودش را پشت لنز های آبی و سبز پنهان کند. او حتی دیگر رفتارهایش هم خانمانه تر شده و این را می توان از چیدمان خانه اش هم فهمید.

کلاه گیس های رنگارنگ بارشان را از خانه او بسته اند و رفته اند. موهایش را بلند کرده و همان خوشحالش می کند؛ باور کرده دیگر نیاز به کلاه گیس ندارد. خانه اش آرامشی زنانه گرفته. دکور عوض شده اما هنوز هم ترانه یک چیز قدیمی در خانه اش دارد؛ کلی شمع و کتاب که رفقای او هستند. همه اینها نشان می دهد که ترانه در همه این سال ها چقدر بزرگ شده و چقدر آن طور که دوست داشته زندگی کردهاست. بعد از اینکه در سال 91 مریم ملک آرا فوت کرد، ترانه به شناخته شدن ترین ترنس ایرانی تبدیل شد. او برای همه همایش ها و سمینارها، پایان نامه های دانشجویی و خیلی چیزهای دیگر پیشقدم است. هرچند به قول خودش دوستان ترنسش آنقدر که باید او را دوست ندارند.

اعتماد به نفسم بالاست
هنوز هم با گذشت این همه سال از شکسته شدن تابوی تغییر جنسیت که با تلاش ترانه و امثال او شکل گرفت، خیلی ها هستند که دل شان نمی خواهد جلوی دوربین بیایند و درباره زندگی شان صحبت کنند و شاید ترانه را بتوان تنها کسی نامید که این قدم را برای عادی تر شدن حضور ترنس ها در جامعه برداشته است. از او می پرسم چطور می شود که تو اینقدر همه چیزت رو است: «فکر کنم اعتماد به نفسم خیلی بالاست».

می خندد و ادامه می دهد:«به نظرم پنهان کردن ندارد، ما سال ها تلاش کردیم برای اینکه به دیگران بفهمانیم جنسیت مان آن چیزی نیست که شما می بینید. بعد از کلی تلاش و طرد شدن، تصمیم به تغییر جنسیت گرفتیم.

حالا که خانواده راضی هستند، خودمان هم در قالبی که دوست داریم زندگی می کنیم چرا باید همه چیز را پنهان کنیم؟ من برای همین که پنهان نباشم تغییر جنسیت را انتخاب کردم وگرنه می توانستم مثل قبل همانطور که تا 23 سالگی زندگی کرده بودم، زندگی ام را ادامه بدهم.»

اعتماد به نفس داشتن و خود را پنهان نکردن، برای ترانه همان چیزهایی بود که او را به سمت بازیگری کشاند، با اینکه به قول خودش 7 سال حضورش در کارگاه بازیگری یکی از قدیمی ترین کارگردان های ایران، نتیجه ای جز اتلاف وقت برای او نداشت، اما توسط یکی از بازیگران به شکل جدی وارد عرصه بازیگری شد: «با رفت و آمدهایی که به محافل هنری داشتم آقای کیانوش گرامی را دیدم. ایشان وقتی متوجه علاقه شدید من به بازیگری شد، من را برای حضور در کار معرفی کرد. تا الان 4 تله فیلم بازی کرده ام و منتظر عقد قرارداد یک فیلم سینمایی با موضوع ترنس ها هستم. این فیلم سینمایی همان پله بیستم است که گفتم. من عاشق این کار هستم و از حضور در آن لذت می برم.»

فعالیتم بیشتر شده است
ترانه از جایش بلند می شود، می رود سمت میز کارش و عکس هایی که در پشت صحنه فیلم ها با بازیگرانی مانند بهنوش بختیاری، بهاره رهنما، شایسته ایرانی و... انداخته را نشانم می دهد. بالای میز کارش کلی کاغذ رنگی چسبانده و کارهایش را لیست کرده است.هر روز ساعت ها پشت میز می نشیند و کانال تلگرام و سایتش را اداره می کند و اگر دوستانش از او سوالاتی داشته باشند، شروع می کند به پاسخ دادن. می گوید یک روز بهنوش بختیاری را پشت صحنه یک کار دیده و چند ساعتی با هم درباره ترنس ها گپ زده اند. بعد از آن بود که این بازیگر نزدیک به 8 ماه به عنوان سفیر ترنس ها فعالیت کرد، اما از آنجا که دغدغه های زیادی داشت نتوانست کارش را ادامه بدهد، برای همین کنار کشید. 

«چند ماهی است که فعالیت هایم در گروه هایی که با دوستان ترنسم داریم چند برابر گذشته شده است. اگر سر کار نباشم، وقتی بیدار می شوم تا شب نزدیک به 5 ساعت زمان می گذارم و با بچه ها در حال صحبت کردن هستم. کسانی که تغییر جنسیت نداده اند و مردد هستند را راهنمایی می کنم و به آنهایی که تغییر جنسیت داده اند اما هنوز درگیر مشکلات هستند، دلداری می دهم. این تنها کاری است که از دستم بر می آید.»

از خودم راضی نبودم
ترانه که تا 23 سالگی، نامش امیر بود مثل خیلی از ترنس ها از زمان کودکی لباس های دخترانه می پوشید. او هم وقتی تصمیم گرفت تغییر جنسیت بدهد مانند خیلی های دیگر، مشکلات زیادی را پشت سر گذاشت؛ از راضی کردن خانواده تا اطلاعات کم و گنگی که از وضعیت بعد از تغییر جنسیت داشت. همین ها باعث شد ترانه تصمیم بگیرد تحقیقات میدانی اش را در زمینه ترنس ها بیشتر کند و با ساخت یک مستند خودش و دوستانش را به مردم بیشتر بشناساند: «سال ها قبل یک اکیپ تشکیل دادم و شروع کردم به تحقیق.

در بین راه با شراره عطاری آشنا شدم. شراره پیشنهاد ساخت یک مستند را داد، من هم قبول کردم. این تنها کاری بود که می شود به واسطه آن دید جامعه را عوض کرد.» رفت و آمدها و فعالیت هایی که ترانه و بقیه ترنس های پرکار و فعال برای خودشان انجام دادند باعث یک اتفاق خوب شد: «خستگی من و بقیه کسانی که در این زمینه فعالیت کردند زمانی از تن مان رفت که بعد از پخش مستند، مجلس برای درمان هر تی اس مبلغ 5 میلیون تومان تصویب کرد که این، خبر خوبی برای ما بود.»

با امیر خداحافظی کردم
شرایط در دوره هایی از زندگی برای ترانه هم مانند دیگر ترنس ها سخت شد. او می توانست در قالب مردانه اش بماند و به زندگی ادامه بدهد اما تصمیم این زن، چیز دیگری بود؛ چیزی که او را مجاب کرد با تمام خوبی ها و بدی های زندگی امیر، با او خداحافظی کند و به سمت «ترانه» شدن قدم بردارد.

«تازه 11 سال است که می توانم نفس بکشم. تا قبل از این، نفس کشیدن برای من خیلی سخت بود. مدام احساس تنگی نفس داشتم. البته طبیعی است که بعد از عمل، خیلی از ما دچار افسردگی می شویم.»

افسردگی ای که ترانه از آن حرف می زند و دلایلی که از آن صحبت به میان می آورد کمی طبیعی است: «از آنجا که فرد ساعت ها زیر عمل جراحی می ماند، طبیعتا افسرده می شود اما منظور من از افسردگی اتفاقی است که بعد از عمل می افتد. بچه های ترنس قشری هستند که تمام نگاه ها را روی خودشان می بینند و همین مساله، گمراهشان می کند که بعد از عمل قرار است همه دنیا فقط به آنها نگاه کنند، در حالیکه اینطور نیست. بعد از عمل آنها به یک فرد طبیعی تبدیل می شوند که قرار نیست همه نگاه ها را به سمت خودشان بکشانند و یک زندگی رویایی بسازند. 

یک مساله دیگر هم ماجرای بچه دار شدن از طریق طبیعی است که خوب امکانش برای هیچکدام از ما وجود ندارد. کسی که قصد دارد تغییر جنسیت بدهد باید با این مسائل کنار بیاید.»

مادر نمی شویم
این ناتوان بودن از مادر شدن را آن قدر تلخ به زبان می آورد که غصه ام می گیرد. خودم را می گذارم جای او با تمام احساس زنانه ای که دارد. حس تکان خوردن یک موجود در وجود هر زنی، شاید ناب ترین اتفاق زندگی اش را رقم بزند اما ترنس ها ممکن نیست این حس را تجربه کنند، تنها راهی که در پیش دارند به سرپرستی گرفتن یک کودک از بهزیستی است.

ترانه چندباری تا پای ازدواج رفت اما هیچوقت لباس عروسی به تن نکرد. سال ها قبل که با او صحبت کردم خیلی دلش می خواست ازدواج کند، اما این روزها یک «نه» غلیظ، جوابی است که او به سوالم می دهد: «چند بار تا الان خواستگار جدی داشتم.

اغلب هم آدم های معمولی بودند و خودشان با تغییر جنسیت من مشکلی نداشتند اما مشکل خانواده ها بودند. یک بار تا پای سفره عقد رفتیم اما وقتی خانواده طرف فهمیدند مراسم به هم خورد. از همان موقع تا الان مسیر زندگی ام را عوض کردم و دیگر دلم نمی خواهد ازدواج کنم.»

ترنس های موفق زیادی داریم
یکی از اتفاقاتی که باعث می شود مردم جامعه نظرشان نسبت به ترنس ها مساعد نباشد، نوع پوشش و رفتاری است که تعداد بسیار اندکی از این افراد برای خودشان انتخاب می کنند و جمعیت عظیمی از دوستان خودشان را با این حرکت در نگاه مردم زیر سوال می برند: «من هم قبول دارم که یک عده بسیار کمی که شاید 20 درصد از کل جمعیت ما را تشکیل می دهند رفتار نامناسبی داشته باشند اما بقیه ترنس ها به شکل کاملا معمولی، بدون اینکه حتی در نگاه دیگران، متفاوت جلوه کنند زندگی خودشان را دارند و اتفاقا آدم های موفقی هستند، از پزشک گرفته تا وکیل پایه یک دادگستری و استاد دانشگاه. نباید از روی آن عده اندک، درباره بقیه تصمیم گیری و قضاوت کرد.»

توصیه های زنی که 11 سال است متولد شده، به خانواده های بچه های ترنس

در این تصمیم بزرگ، همراه شان باشید

قبول این شرایط برای خیلی از پدر و مادرها سخت و غیرقابل باور است اما خانواده تران چنین مشکلی با فرزند ترنس شان نداشتند و شاید به همین دلیل است که او اینقدر در کار و زندگی اش موفق شده و «ترنس» بودن را انگی نمی داند که لازم باشد آن را پنهان کند. «زمانی که تصمیم به تغییر جنسیت گرفتم نزدیک عید 83 بود. همه در خانه جمع بودند. آمدم و در حضور تمام فامیل گفتم از قالبی که در آن زندگی می کنم راضی نیستم و قصد تغییر جنسیت دارم کسی از شنیدن این حرف شوکه نشد اما پدربزرگم با پیشنهاد خرید خانه و خرج یک عروسی مجلل تصمیم داشت جلوی من را بگیرد که البته موفق نشد.»

متاسفانه تعداد زیادی از خانواده ها زمانی که متوجه می شوند فرزندشان ترنس است شروع می کنند به سرزنش کردن او. وقتی می بینند او باور دارد که ترنس است از هراس اینکه آبروی شان نرود، او را از خانه و خانواده طرد می کنند.

بعضی ها هم بعد از عمل جراحی، به اشتباه فرزند ترنس شان را از دید اقوام و دوستان پنهان می کنند در حالی که همراهی خانواده بهترین موهبتی است که این افراد به آن نیاز دارند.»